ช้องนาง

สวนพฤษาศาสตร์

ช้องนาง

ชื่อสามัญ  Bush ,  Clock Vine

ชื่อวงศ์      ACANTHACEAE

 ชื่อวิทยาศาสตร์   Thunbergia  erecta   (Benth.)  Anderson.

ชื่อพื้นบ้าน     ช้องนางเล็ก  ,  ช้องนางใหญ่

ประโยชน์

  ต้น "ช้องนางขาว" มีทั้งเรียก ช้องนางเล็ก ช้องนางใหญ่ เป็นพรรณไม้มีถิ่นกำเนิดทางฝั่งตะวันตกของแอฟริกา แต่ก็ปลูกได้ดีในดินบ้านเรา เพราะมีภูมิอากาศคล้ายกัน

                     เป็นไม้พุ่มเตี้ย กึ่งเลื้อย ในวงศ์ ACANTHACEAE สูง 2-3 เมตร แตกกิ่งก้านมาก มีประโยชน์ในแง่ปลูกเป็นไม้ประดับ หรือตัดแต่งเป็นพุ่ม ปลูกเป็นแนวรั้ว

                     ใบ สีเขียว คล้ายใบแก้ว ออกเป็นคู่ๆ เรียงไปตามกิ่งขอต้น ใบมนปลายแหลม ยาวประมาณ 7 ซม. ขอบใบเป็นคลื่น

                     ดอก สีขาว ทรงดอกกลมเป็นรูปปากแตรคล้ายดอกอินทนิลแต่เล็กกว่า กลางดอกเป็นตาสีเหลือง เมื่อบานเต็มที่กว้าง 8 ซม. บานนาน 2-3 วัน ออกดอกทั้งปี

                     ผล ทรงออกสามเหลี่ยม สีเขียว เมื่อแก่สีน้ำตาล และจะแห้งแตก ข้างในมีเมล็ดเล็กๆ

                     ขยายพันธุ์ ตอนกิ่ง ปลูกได้ทั้งกลางแจ้งและที่ร่มรำไร ชอบดินร่วนซุย มีความชื้นตลอดเวลา

สรรพคุณ 

ลักษณะทั่วไป (Characteristic) : ไม้พุ่มขนาดเล็ก หรือไม้พุ่มรอเลื้อย
ลำต้นตั้งตรงมีขนเล็กน้อย แตกกิ่งก้านเป็นพุ่มแน่น
กิ่งก้านเป็นเหลี่ยม โค้งงอ
ใบ (Foliage) : ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ใบรูปไข่ กว้าง 3-4 เซนติเมตร
ยาว 4-7 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเป็นคลื่น
ผิวใบด้านบนสีเขียวสด ก้านใบสีแดง
ดอก (Flower) : สีม่วงอมน้ำเงินหรือขาว ออกเป็นดอกเดี่ยวตามซอกใบ
ที่ปลายกิ่ง ดอกรูปแตร มีใบประดับ
สีเขียวขนาดใหญ่รูปโค้ง 2 อัน ขณะที่ดอกตูมใบประดับจะหุ้มดอกเกือบมิด
กลีบเลี้ยงสีขาวเป็นเส้น10-14 เส้น โคนกลีบดอกสีเหลือง เชื่อมติดกัน
เป็นหลอด ปลายแยก 5 กลีบ ยาว 5 เซนติเมตร ดอกบานเต็มที่กว้าง
3-4เซนติเมตร
ผล (Fruit) : ผลแห้งแตก รูปสามเหลี่ยมปลายเป็นจงอย ผิวสีน้ำตาล

ช้องนาง เป็นพันธุ์ไม้พุ่มเตี้ย  ใบมน  ปลายใบแหลม  ริมใบบิดเล็กน้อยออกเป็นคู่ ๆ ตามกิ่ง  ดอกมีสีม่วง  แต่บางพันธุ์ก็มีสีขาว  มีลักษณะเป็นทรงรูปกรวยปากแตร  มี 5 กลีบ  ตรงกลางดอกจะเป็นสีเหลือง  มักคว่ำดอกลงดินเพราะก้านดอกเล็กรับน้ำหนักดอกไม่ได้  ชอบแสงแดดจัด